Nöbetçi Eczaneler
Geçenlerde Cumhuriyetin kuruluşundan 2000 yılına kadar geçen süreçte Siirt’te yarım bırakılan ya da tamamlandığı halde çok kısa bir süre sonra kapatılarak, çürümeye terk edilen yatırımları tek tek ele almaya çalışmıştım.
Bu günde 2000 yılından sonra yapılan ve aynı kaderi paylaşmış yatırımları ele almaya çalışacağım. Tabii ki doğal olarak hatırlayabildiğim kadarıyla.
Bu dönemde de yatırımların bir önceki dönemden farklı olarak kamunun yanı sıra özel sektöründe daha çok devreye girdiğini görüyoruz.
Bu alanda ilk olarak 2000 li yılların başından itibaren ya halk eğitim müdürlüğüne veya sosyal yardımlaşma vakfına bağlı olarak faaliyete geçirilen tekstil atölyelerini görüyoruz.
Bir kaç yıl içerisinde aynı ekipmanla bir kaç kez denendi. Ancak her seferinde kısa bir süre sonra kapatıldı.
Tekstil serüveni daha sonra şimdiki hükümet konağının yan tarafında bulunan süt peynir fabrikasında kurulan tekstil atölyesiyle devam etti. İlk defa profesyonel anlamda ve yüzlerce işçi istihdam edecek şekilde kurulan atölye, bir kaç kez açılıp kapandı ve aynı şekilde el değiştirdi.
Bunu hemen bitişiğinde yer alan şimdiki Avm de Sancaklar ailesi tarafından kurulan atölyeden söz etmek gerekiyor. 250 kişiye istihdam sağlayacağı açıklanan bu atölye bir kaç kez el değiştirdikten sonra kapandı.
Aynı şekilde kilim dokuma atölyelerini görüyoruz.Vali Nuri Okutan dönemin de sayıları 16 yı bulan bu atölyeler de jirkan kilimi dokuyarak aile bütçelerine ciddi miktarda katkı sağlayabiliyorlardı.
Yine kilim dokuma konusunda Kurtalan ilçemizdeki kök boya ve ipek kilim dokuma atölyelerini unutmamak gerekiyor.
Bu atölyede tamamen doğal kök boyalarla boyanan iplerle geniş bir coğrafyada ki atölyelerin ip ihtiyacı karşılanıyordu.
Burada dokunan ipek kilimlerin ünü yurt dışına da yayılmıştı. Hatta o dönemde İstanbul da gerçekleştirilen Habitat toplantısına katılan 50 civarında ki devlet başkanına bu kilimlerden hediye edilmişti.
Bu atölye de yaklaşık on yıl kadar çalışma yapıldı ve daha sonra bilinmeyen bir nedenle daha doğrusu bir neden olmadan kapatıldı.
2005 yılına geldiğimizde yıllarca süren yapım aşamasının ardından organize sanayi bölgesi hizmete girdi. Çok kısa bir süre sonra Ankara’dan gelen Kayserili iş insanı Hamdi Koz ilk tesis olarak bir boya fabrikasının temelini attı.
Fabrika binası ve makina montajı aylar içerisinde tamamlandı ve üretime başlandı. İç piyasanın yanı sıra Kuzey Iraka da ihracat yapan fabrika bir süre sonra da kapandı.
Yine bu bölgede kurulan nar suyu ve soğuk hava deposu da bir süre sonra kapatıldı.
Sıvı temizlik ürünleri ile kolonya üretimi yapılan tesiste ancak bir kaç yıl üretim yapabildi. Oysa bu tesiste üretilen ürünler; yaklaşık 50 ilin yanı sıra Kuzey Iraka da pazarlanıyordu.
İki otomobil üretim fabrikası girişimini de yazmak gerekiyor. İlki hepimizin çok iyi hatırlayacağı ve o dönemde büyük yankı uyandıran imza otomobil fabrikası. Büyük şa’ şa ile temeli Tuzkuyusu Köyü civarında atılan fabrikanın duvarlarını büyük şirketlerin engellemesi nedeniyle görmek bile nasip olmadı.
Organize Sanayi Bölgesinde otomobil üreteceği açıklanan Zonda fabrikasında da her şey temel atımının ardından bitti.
Organize Sanayi Bölgesinde kapanan boya fabrikasının binasında kurulmasına karar verilen perlit fabrikası da kâğıt üzerinde kaldı.
Lineer Çinko İzabe Tesisi belirsizliğini korurken, buna bağlı olarak kurulacağı açıklanan zamak fabrikası başta olmak üzere kurulacağı açıklanan tesislerden ise henüz bir haber yok.
Pervari de kaymakamlığın desteğiyle kurulan mantar üretim tesisi başarılı bir yıllık üretimin ardından yeni gelen kaymakam tarafından hiç bir neden olmamaksızın dağıtıldı.
Yine bu ilçede köylere hizmet götürme birliği bünyesinde kurulan ve tamamen doğal ahşap oyuncak ile sınıf mobilyaları üretim atölyesi nedensiz bir şekilde kapatıldı ve Ankara’dan gelen ustası da gönderildi.
Baykan ilçesinde başlanan kapari işleme ve diğer yem bitkileri üretim projesi kaymakamın başka ilçeye atanması ile rafa kaldırıldı.
Yatırım çöplüğünden Kurtalan ilçemizde nasibini aldı. Bulgur fabrikası ile tıbbi bitkilerin yağını üretim tesisi kısa sürede kapandı.
Eruh ilçesinde bel lastiği üreten tesiste bir kaç aylık üretimin ardından diğerlerinin akıbetine uğramaktan kurtulamadı.
Yaklaşık on yıl önce İl merkezinde faaliyete geçen akrilik lavabo ve banyo aksamı üretimi yapan tesiste ancak bir kaç yıllık ömre sahip olabildi.
Eski Eruh yolu üzerinde kurulan gofret fabrikası Kuzey Iraka ihracat yapmasına rağmen kapandı.
Baykan ilçesinde faaliyete geçirilen pişmaniye üretimi yapan tesiste bir süre sonra kapatıldı.
Bunlar hafızamda kalanlar. Mutlaka unuttuklarım da vardır. Amacım yatırım yapmak isteyenlerin moralini bozmak veya caydırmak değil.
Yetkililerin özellikle Siirt Üniversitesin de görev yapan bilim insanlarının dikkatini bu konuya çekmek ve konuyu bilimsel olarak araştırıp; bu durumun devam etmemesi için alınabilecek önlemleri ortaya koymalarını sağlamaktır.
Bu konuda özellikle de üniversitemize önemli görevler düştüğüne inanıyorum. Çünkü imkan ve personel açısından en uygun kamu kurumu olarak ön planda karşımıza çıkmaktadır.