ANNE

Toprak gibisin her şeyimi saklayan

Su gibisin hayat veren temiz ve pak

Gökyüzü gibisin tüm dünyamı saran

Merhametin çoktur herkeste olmayan

Karnında taşıdın canları

Belinde taşıdın fidanları

Toprağa diktin hayatları

Bir gülüşün aydınlatır dünyayı

Duanla olmaz denilen oluverir

Azminle kilitli kapılar devrilir

Saç telin ağarırken evlat derdiyle

Ellerin Nasir tutar sevmekle

Ayakların sızlar taşıdığın yükle

Anne cennet kokar her nefeste

Ayakları öpülesi güzel anne

Seni sevmekle ömür biter mi?

GÖZYAŞI

Ne kadar çok şey sığdırabilirsiniz gözyaşına

Acıyı, doğumu,ölümü, mutluluğu ve sevinci

Kimi için mesafeyi kısaltır gözyaşı

Kimine tüm yollar kapalı

Kapalı kapıları açabilir belki ama

Kilitli kalbe girmesi zordur

Bir damla neleri değiştirebilir

Kırılan kalbi tamir edebilir mesela

Nerde bu gözyaşı gören var mı?

Pişman olan bir çift gözde

Gurbete giden elde

Kavuşan kollarda saklı

Her yerde görün gözyaşını

Ama görmeyin annenizde

Çünkü anneniz ağlarsa dünya ağlar

KEDER

Kimine göre bir kadehte biter

Kimi kahkaha atsa bile yalandan

İçimde hep dinmeyen fırtına biter

Kimi gözyaşlarının esiridir geceleri

Kimini verem eder dinmez gider

Kaderden öteye kederin devamı

Ne bir ileri ne bir geri gider

Dört duvara sığmaz belki ama

Okyanusları doldurur gözyaşları

Keder sabahlatır sahibini

Kimi hastane köşesinde

Kimi mahpus damında

Kimi rakı sofrasında

Aşkından divane olanda var

Kor gibi yanıp kül olanda

Bir çift kedere hapis yatan da

GERİ VERSENE

Keşke gözyaşını görmeseydi gözlerim

Damla damla akmasaydı böyle yüreğime

Acıtmasaydı yıpranan kahrolası bedenimi

Ellerim dokunmak isterken kalbine

Ağırlığınca hatalarım vardı geçmişimde

Çok uğraştım didindim yıprandım belki de

Ne yazık ki kırılan kalp bardağı tamir edemedim

Özür diliyorum senden son bir kere

Ellerini ve kalbini bana geri versene.

BEBEĞİM HOŞGELDİN

İlk defa buğulu gözlerle gördüm seni

Minik kalbin çarpıyordu bir ileri bir geri

Ellerin pamuk gibi ayakların inceydi

Ürkekti bakışların çaresiz titriyordu

Gözlerin açılmadan kapalı ağlıyordun

Seni seven kalbimden bile küçüktün

Karanlık dünyaya gözlerini açtın

Sen tertemizken kirliydi gördüklerin

Bedenine üflenen ruhun rahmetiydi

Nur gibi parlayan günahsız bedenin

Kucağıma titreyerek ilk verilişin

Geldiğin Cennet kokuyordu her yerin

Bebeğim hoş geldin senle geleceğime

Sensiz olmayan yanım yok artık

Tamamladın hayatımı sen eksiktin

Bebeğim hoş geldin.

ÖLÜM VE GERÇEK

Doğunca okundu ezan

Ölünce okunur selan

Sen ağlarken güler herkes

Sen gülerken ağlar herkes

Ey ölüm uykudan uyandıran

Yaradan hemen kavuşturan

Çok uzaksın zanneder insan

Bir anda bir nefeste yakınsın

Parayı malı mülkü serveti

Yalanı hileyi yanlışı

Bıraktın arkanda ey ölüm

Oğlunu eşini anneni

İşini gücünü gayretini

Bıraktın arkanda ey ölüm

Gerçek olan sensin aslında bu dünyada

Onu da ancak sana kavuşan anlıyor aslında.

BİR HABER

Bir haber duymalı insan
Geçmişinden kopup gelen
Gözyaşları sel olmalı
Sımsıkı sarılmalı
Öyle bir haber olmalı ki bu
Bundan sonra sağır kalmalı
Kimden geldiğini dil söylemeli
Akıl onla yaşamalı delirmeli
Kalp sımsıkı sarılmalı vermemeli
Bir haber duymalı insan
Herkesten bihaber olmalı

PERDE

Neleri gizlersin bir tül ile

Kavgayı mutluluğu ve nefreti

Bir günahı mi ötersin kara renginle

Ya da ölümü mu gizlersin sessizce

Utanılacak şeyleri örtersin

Kaybedilenleri kaybedersin

Üşüyen evi örter misin üşümesin diye

Ağlayan duvarların siler misin gözyaşını

Bir evin gözlerini gece olunca kapatırken

Bir evde yoksun bile

Zenginden fakire adın değişir