Siirt gibi, insanların bir günlük işe bile hasret kaldığı, ülke ortalamasının üç katından fazla yani yüzde 35’lere varan işsizliğin yaşandığı bir ilde, işçi haklarının mükemmel ve mevzuata uygun olmalarını beklemek pek gerçekçi değildir.
İşverenlere sorduğunuz zaman işçiye alın terinin tam olarak ödenmesine yönelik binbir bahane sürerler. Bazı gerekçelerine hak verilebilinirse de çoğu ayakları yere değmeyen bahaneler.
Öncelikle bunu belirtmek gerekiyor; her şeyde olduğu gibi burada da insanların varsa vicdanlarının sesine kulak vermeleri insani bir görev olmalıdır.
Ama günümüzde kaç kişi de vicdan denilen adaletinde terazisi olan o kutsal duygu varlığını koruyabiliyor?
Duyduğum da gerçekten beni üzen ve bu kadarı da olmaz, olmalı dedirtten bir olayı anlatayım.
Ülke genelinde faaliyet gösteren gıda sektöründe özellikle sıcak ve soğuk tatlı satışı yapılan bir firmanın Siirt Şubesi temizlik ve getir götür işlerinde çalıştırmak üzere lise mezunu arıyor.
Günde 12 saat çalışma, 15 günde bir gün tatil şartıyla önerdiği ücret 6 bin TL Bu arada sigorta zaten yok.
Firma ülke genelinde ki fiyatlara paralel fiyatlarla satış yaparken işçisine bunu reva görüyor.
Günlük 200 TL Saat ücreti de 16.6 TL
Mantığın olmadığı, vicdanın kaybolduğu bir olay.
Ne diyelim? El insaf.