Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Gazeteler Puan Durumu
WhatsApp
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir

Ali Savaş Altunç’un Kaleminden Amatör Şiirler – 2

KÖRDÜĞÜM  Nerden çıktın karşıma

KÖRDÜĞÜM

 Nerden çıktın karşıma kara gözlüm

Ah dedi bir anda kalbim yandı vücudum

Tir tir titredi ellerim kırıldı ayaklarım

Ey tüm kalplerin sahibi bağladın kalbimi

Ne oldu fikrime, zikrime, kurduğum hayallerime

Ne oldu sensiz geçmişime, senle olacak geleceğime

Ey kimsesizlerin kimsesi, kördüğüm ettin beni

Bağladın ellerimi, ayaklarımı, aklımı yaktın beni

Aklım anlamıyor, dinlemiyor hiç bir şeyi

Gözüm görmüyor, senin gösterdiğinden başka bir şeyi

Elerim ulaşmak istiyor senin nasip edeceğine

Ayaklarım koşmak istiyor kördüğüm ettiğine

Ey tüm kalplerin sahibi ne yaptın bana

Kalbim aklım ruhum senindi ama

Bu bir imtihan mı mükâfat mı bana

Sen bağladın kalbimi kördüğüm gibi

Yaktın yandırdın beni bir ateş gibi

Ey kalbimin sahibi şükürler olsun sana

Ezelim, ebedim kurbandır sana

Doğruyu yanlışı gösterdin bana

Mükâfatımı verdin dünyada bana

Şükürler olsun kördüğüm gibi bağladın ona

 ANLA

Ne kadar dil bilsen de bil

Acının dili aynıdır bedende

Ve dökülen gözyaşları

Hep aynı şeyi söyler gidenin arkasından

Ayazda bırakılan sevgili

Mehtapta hiç gelir mi?

Ve unutulur mu geçen sevgisiz saniyeler

Anla sevdanın dilini

Hisset gözyaşların sessizliğini

Ve düşün artık

Sevdiğini anlaman gerektiğini

NE ÇARE

 Son nefesini alana ne çare para

Gün doğduğunda ne çare karanlığa

Göremezsin yarının ne getireceğini sana

Unutursun geleceğini, yaşam ve hayalini

Anlarsın ahir ömrün sonunu işte o anda

Son saniyelerinde göz kapanmaya başlayınca

Gerçek doğum ve uyanma işte o anda

Gelecek için yaptığın binlerce plan nerde

Hayal ettiğin ev, araba, para ve tatil nerde

Yaşayacak gibiydin belki de zevkle

 

Genç, güçlü yakışıklı ve güzeldin

Ne işe yaradı tüm sevdiklerin

Ne çare sana ölüm geldiğinde

Ne çare Azrail seni çağırdığında

Ne çare ölüm yakalayıp seni aldığında

 

İLK GÖRÜŞ

 Eğer ellerin titrerse birden bire

Kalp atışların artarsa sen fark etmeden

Ve boncuk boncuk ter akarsa anlından

Gözünü kaçırıp utanarak bakarsan

Belki aşkın içine düşmüşsündür

Yüreğin tutulmuş yanmışsındır

İşte ilk görüşte olmuştur olacak olan

İlk görüşte başlamıştır son görülecek olan

AYŞEGÜL

 Açan güle sen mi ismini verdin

Yoksa gülüşünden mi aldı bu ismi

Ceylana sen mi verdin gözlerini

Yoksa ceylan mı aldı gözlerinin namını

Bedenime düşen yağmur taneleri

Sana olan sevda ateşimi söndüremedi

Ellerim çok uzak belki yüreğini sevmeye

Ama kalbimin tam ortasına kurulu tahtın

O taht ki kalbimin tek saltanatı

Doğan güneş mi aydınlatıyor hayatımı

Yoksa bana olan bakışların mı?

Batan güneş mi karartıyor gecemi

Yoksa ellerimin ellerinden uzaklaşması mı?

Ne methiyeler düzsem sana

Kifayetsiz kalır sana olan sevgimi anlasana

Unutmak istedim Rabbimden seni

Mükâfatı bana tekrar beni sevmendi

YUNUS GİBİ

Diyar diyar dolaşırsın bulamazsın Yunus gibi
Arar sorar göremezsin anlamazsın Yunus gibi
Dağı, taşı, nehri, bahrı, gezemezsin Yunus gibi
Hacıbektaş veli gibi, Taptuk Emre pirin gibi
Nağmelerin inci gibi anlayamaz kalpler seni

Türkçe’ye mihenk oldu sade, yalın güzel dilin
Tasavvuftur konuşturan Hâk aşkıyla yanan kalbin
Sözlerin var Hâk’tan gelir halka giden yollar senin
Haktan gayrı söyleyemez, haktır senin öncü dilin
Sözün sonu olgunluktur erenlere selam olsun

Kitaplarda yazmaz ismin senin yerin kalplerdedir
Kaybolmadı şiirlerin nehirlerde ismin vardır
Nefesinle ilahiler gümbür gümbür akar durur
Kerametin imandandır, dilin ile yoğrulmuştur
Fıkıh, hadis, tefsir ile senin kalbin kavrulmuştur

Öncenede, sonranada benzemedi hiç bir sözün
Kalp eleğinden geçti anlam dolu dizelerin
Kur’an ile hatim ettin gönüllere giriverdin
Aşkın ile sevdalanan gönüllere serap oldun
Tekkelere aş oldu sözlerin yandı tutuştu dervişlerin

 

Sen bir garip Yunus iken gönüllere çare oldun
Miskin olmak yakışmazdı yandı avare vücudun
40 yılını alev ettin düz odunu bulmak için
Aradın buldun ilmi âlimlere merhem için
Akan nehir söyler seni, ağıt yakar senin için

Bir söz söyledin barış oldun gönüllerde
Temel attı Anadolu senin güzel şiirinde
Derviş Yunus barış ettin küskün olan gönüllerde
Yazın ile barıştırdın küskün olan fikirlerde
Yaradılanı sevdin yaradandan gerisiye

Seni Gidi Kopyacı :)))