Gazeteci yazar Ayhan Mergen yazdı: “Lütfen aracı olmayalım”

Vatandaş olarak hemen hepimiz kamu kurumlarında işlerin ağır gittiğinden, insanların mağdur edildiğinden ve hatta bankamatik görevlileri olarak tanımlanan bazı memur ve işçilerin hiç göreve gitmediğinden yakınıp dururuz. Haksız mıyız?  Elbette hayır. Hepimiz bu zaman zaman durumlarla karşılaştık ve karşılaşıyoruz. Çevremizden de benzer şikayetler duyuyoruz. Peki bunun çözümü ne? Cevap basit. Kamu kurum ve kuruluş yöneticilerinin yasa ve yönetmeliklerin kendilerine verdiği yetkiyi sonuna kadar kullanmaları.Kimsenin etkisinde kalmadan ve gözyaşına bakmadan. Peki yöneticiler bunu yapabiliyorlar mi? Bunu da cevaplarken sanırım hepimizin ağzından ortak tek bir kelime dökülür; hayır. Peki neden hayır? İşin püf noktası burada yatıyor. Hepimizin kamu da çalışan memur ve işçilere yönelik en ufak bir idari soruşturma da bile o kamu ve kuruluş yöneticileri üzerinde olabildiğince baskı kurarak , o idari soruşturmayı kapatmaya, bunu yapamadığımız zamanda verilebilecek cezayı en aza indirmeye çalışıyoruz. Yani o yöneticinin elini kolunu bağlıyoruz.Hemde kim haklı kim haksız soruşturma ve araştırma gereği duymadan. Sert bir kayaya çarpıp soruşturmayı kapatamadığımız zaman da o yöneticiyi kara listeye alır, kusurunu aramaya ve onu haksız yere yıpratmaya başlarız.Gücümüz yetiyorsa daha üst makamlar aracılığıyla o soruşturmayı kapattırır ve hatta biraz daha ileri gider o yöneticiyi yerinden etmeye çalışırız. Hangi kamu kurum ve kuruluş yöneticisi ile görüşürseniz görüşün bu konuda kendilerine yapılan baskılara ilişkin olarak onlarca olay dinlersiniz. Kısacası tabiri caizse kamu kurun kuruluş yöneticilerinin ellerini kollarını bağlayıp koşmalarını istiyoruz.
O nedenle herkes her konuda aracı olmadan önce olayın iki tarafını dinlemeli vicdani muhasebesini yapmalıdır. Son söz lütfen aracı olmayalım. Olmak zorunda kaldığımız zaman da önce gerçeği araştıralım. Bunları yapmıyorsakta kamu ve kuruluşlarından şikayetçi olmayalım.