Bildiğim tek şey bizim jenerasyonun hemen hemen yaşantısının her kesiminde eskiyi aradığı ve özlemle andığıdır.
Nerede o eski sevgi ve saygı?
Nerede o eski güçlü akrabalık bağları?
Nerede akrabadan öte o eski komşuluk ilişkileri?
Nerede o eski akraba ve komşular arasında ki paylaşım duygusu?
Nerede o eski yardımlaşma ve dayanışma?
Nerede o eski neşeli ve şaşaalı düğünler?
Nerede o eski sevinç ve sevgi dolu bayramlar?
Nerede o eski temiz oksijeni bol hava?
Nerede o eski temiz ve berrak pınar suları?
Nerede başta Botan olmak üzere o eski balığı bol akarsular?
Nerede o insan boyundaki lezzetli Botan balıkları?
Nerede o eski sağlıklı, insana huzur veren cas evler?
Nerede o sıcak yaz günlerinin ardından insanın bütün yorgunluğunu damlar?
Nerede o eski verimli bağlar?
Nerede o eski tamamen organik sebze ve meyveler?
Nerede o eski balta girmemiş ormanlar?
Kısacası nerede o eski insan gibi insanlar?
Nerede o eski hayat?
Gazeteci Yazar Ayhan Mergen Yazdı, “Nerede O Eskiler”
Yalnız bizim jenerasyonun başına gelen bir şey midir? Yoksa diğer jenerasyonlarda aynı duyguları yaşadılar mı? Bilemiyorum.