Siz Siirt Halk Eğitim Merkezi hizmet binasını gördünüz mü?
Sizi bilemem, ama ben gördüm. Gördüm; hem şaşırdım ve hem de çok üzüldüm.
Üzüldüm, çünkü günümüzde işlevi ve önemi her geçen dakika artan bir kurumdan söz ediyorum.
Öğrenim çağını aşan kişilerden, öğrenim gördüğü okulda derslerine destek almak isteyenlere, bir meslek sahibi olmak ya da bir hobi edinmek isteyenlere kadar herkesin sığındığı yerlerden biri.
Büyük şehirlerde belediyeler ve bazı sivil toplum kuruluşları halk eğitim merkezlerine paralel bazı çalışmalar yürütebiliyorlar. Oldukça başarılı çalışmalar gerçekleştirenler de oluyor.
Ama Siirt gibi küçük yerlerde bunlar olmadığı için Halk Eğitim Merkezleri tek sığınağı durumunda.
Peki biz Siirt olarak bu kadar önemli bir kuruma nasıl bir hizmet binası layık görmüşüz?
Aslında bu soruya verilecek en güzel cevap gidin görün ve benim gibi hem şaşırın ve hem de üzülün şeklinde olmalı.
Ancak herkesin buna imkanı olmadığı için ben cevap vereyim. Orta öğrenim öğrencilerine hizmet etmek üzere yapılmış bir bina.
Kurslarda kullanılan elektrikli araçların yükünü kaldıramayan ve sık sık arıza veren bir elektrik şebekesi.
Çoğu yeteri kadar gün ışığını alamayan sözüm ona sınıflar. Pardon kuş yuvaları.
Çünkü kursların verildiği odalar o kadar küçük ki, gerçekten neredeyse büyükçe bir kuş yuvası gibi.
Özetle bu kadarı bile bu binada sağlıklı ve verimli bir çalışma yapılamayacağını anlatmaya yeter.
Ama yine de siz gidin kendi gözlerinizle görün derim. Tabii ki en başta sayın yetkililerimiz.